ΠΑΛΛΑΣΙΤΗΣ ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ

(ΠΑΛΛΑΣΙΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΝΥΑ)

 

Από αρχαιοτάτων χρόνων, μετεωρίτες από το διάστημα πέφτουν στη Γη. Το σπανιότερο από τα τρια κύρια είδη μετεωριτών είναι οι λιθοσιδηρομετεωρίτες. Χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: στους μεσοσιδερίτες και στους παλλασίτες. Οι παλλασίτες αποτελούνται κατά κανόνα κατά 50% από σιδηρονικέλιο και κατά 50% από πλούσιους σε μαγνήσιο κρυστάλλους του ορυκτού ολιβίνη. Πιο συγκεκριμένα, οι παλλασίτες εμπεριέχουν μονόκλινους κρυστάλλους που σχηματίστηκαν όταν πυρακτωμένο σίδηρο διείσδυσε μέσα σε μια ήδη ψυγμένη μάζα αποτελούμενη από το ορυκτό ολιβίνης.  

 

 Αν ο παλλασίτης κοπεί το εσωτερικό του είναι συνήθως πολύχρωμο και ημιδιαφανές. Από τους 60.000 επίσημα αναγνωρισμένους μετεωρίτες μόνο 300 είναι παλλασίτες, καθιστώντας τον εν λόγω μετεωρίτη σπανιότερο ακόμα και από το διαμάντι. Τα συγκεκριμένα κομμάτια προέρχονται από την περιοχή ανάμεσα στο χωριό Habaswein και Sericho  στην  ανατολική Κένυα. Από το 2016 ως σήμερα έχουν ανακαλυφθεί 2.800 τόνοι παλλασίτη στην ευρύτερη περιοχή.

 

 Όταν ο παλλασίτης κοπεί και γυαλιστεί αποκαλύπτει ημιδιαφανείς κρυστάλλους, οι οποίοι έχουν εκ φύσεως πράσινο χρώμα αλλά κάποιες φορές ενδέχεται να παρουσιάζουν κίτρινες, χρυσές ή καφέ αποχρώσεις (αποτέλεσμα των γήινων καιρικών συνθηκών). Όταν ο ολιβίνης έχει εντυπωσιακή καθαρότητα είναι γνωστός με το όνομα  περίδοτο (πολύτιμος λίθος).

 

Αξίζει να αναφερθεί η πτώση ενός μετεωρίτη παλλασίτη, με την ονομασία Marjalahti, 45 κιλών στα 1902 στη Δημοκρατία Καρέλια της Ρωσίας. Όταν ο συγκεκριμένος μετεωρίτης ανακτήθηκε και εξετάστηκε οι κρύσταλλοι ολιβίνη τους οποίους περιείχε ήταν τόσο υψηλής ποιότητας ώστε οι πολίτιμοι λίθοι από τον Marjalahti παλλασίτη υιοθετήθηκαν ως το επίσημο πρότυπο για το περίδοτο. Με άλλα λόγια, εξωγήινοι κρύσταλλοι από το διάστημα αποτέλεσαν το σημείο αναφοράς για τους γήινους πολύτιμους λίθους περίδοτου.

 

 Τέλος, οι παλλασίτες πήραν το όνομά τους από τον Σάιμον Πήτερ Πάλλας, ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε τον παλλασίτη Krasnojarsk (Σιβηρία) στα 1772.