ΡΥΟΛΙΘΟΣ

Ο Ρυόλιθος είναι ένα ανοιχτόχρωμο συνήθως πυριγενές ηφαιστειακό πέτρωμα, πολύ πλούσιο σε χαλαζία (πάνω από 70%) και φτωχό σε σίδηρο (Fe) και Μαγνήσιο (Mg). Περιέχει επίσης εκτός από χαλαζία, αλκαλικούς άστριους (ορθόκλαστο, σανιδίνιο) και πλαγιόκλαστα (αλβίτη), σε αναλογία δύο προς ένα (2 ː 1).

Τέλος Βιοτίτης και κεροστίλβη (αμφίβολος) συμπληρώνουν την χημική σύνθεση, αυτού του πολύ διαδεδομένου πετρώματος, που είναι έκχυτο ανάλογο του γρανίτη (βγαίνει στην επιφάνεια της γης).

Επειδή ο Ρυόλιθος ως πέτρωμα, από τη στιγμή που θα σχηματιστεί και βγει στην επιφάνεια της γης, κρυώνει πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προλάβουν να σχηματιστούν και να αναπτυχθούν μεγάλοι κρύσταλλοι από τα ορυκτά που τον αποτελούν. Είναι κατά βάση ένα πέτρωμα μικροκρυσταλλικό, (μικροί κόκκοι) και δεν είναι λίγες οι φορές και οι περιπτώσεις να υπάρχει μέσα στο πέτρωμα μη κρυσταλλωμένο υλικό δηλαδή φυσικό γυαλί ή οψιδιανός.

Αρκετοί Ρυόλιθοι μερικές φορές παρουσιάζουν διάφορα πολύχρωμα σχήματα και σχέδια και τότε αποτελούν εξαίρετα διακοσμητικά πετρώματα όπως πχ η ‘’θαυμαστή πέτρα’’ (wonder stone) από τη Νεβάδα (ΗΠΑ), η πέτρα ‘’ουράνιο τόξο’’ ( rainbow stone) από την Αφρική και ο ‘’Χικορίτης’’ από τη Νότια Αμερική.

Τέλος οι γνωστές πέτρες ίασπι ‘’ζωγραφιά’’ (Picture stone) και η πέτρα Λεοπάρδαλη από το Όρεγκον (ΗΠΑ) και τη Ναμίμπια, αποτελούν κατά βάση ‘’ιασπιτικούς ρυόλιθους’’.

 

Ορυκτολόγος – Γεωλόγος B.Sc, M.Sc

Ο Γιάννης Κοπαλάς είναι συγγραφέας του βιβλίου «Ορυκτά και Πολύτιμοι Λί-

θοι», Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες 2003.